Pomimo chwilowego spadku zainteresowania tematyką ACTA wśród opinii publicznej w mym umyśle wciąż rodzą się pytania, analizy i odpowiedzi. Niestety osobiście uważam, że sprawa została nie dokończona, a takie sprawy jak wiedzą zapewne wszyscy miłośnicy literatury mafijnej - szybko i skutecznie się mszczą. Cały problem, począwszy od jego przegłosowania - m.in przez polskich europarlamentarzystów w PE, przez aprobatę rządu i podpisanie przez ambasadora Polski w Japonii w imieniu premiera i rządu w zderzeniu z obecnym wycofywaniem się z ACTA przez te same osoby i instytucje z owej umowy tworzy swoisty mega mezalians, by nie rzec dyshonor dla instytucji praworządnego Państwa Polskiego. Do tego jesteśmy jednak jako naród pewnie przyzwyczajeni od czasów Targowicy, jak sądzę. Oczywiście dobrze się stało, że finalnie próbujemy jako polacy się z tego wykaraskać (bardziej na wniosek narodu, niż władz które powinny kontrolować umowy do których przystępują - a w tego typu sprawach zwracać się bezpośrednio do głosu opinii publicznej przez referendum). Szkoda jednakowoż, iż nasza "klasa" (!?) polityczna nie wyciągnęła wniosków niesionych przez historię, że nawet 10000 euro pensji europosła, nie jest w stanie zmusić go do przeczytania umowy, nad którą będzie głosował. Ba!, on nawet często nie zaznajomi się z jej założeniami, zdając się na głosy i opinie kolegów oraz dyscyplinę partyjną - czyli rozgrywki krajowe nijak mające się do PE. Zachowanie premiera pominę milczeniem - sadzę że jest wystarczająca ilość komentarzy na ten temat obecnie, włącznie z przytoczeniami jego wypowiedzi mówiącymi o konieczności ustąpienia ze stanowiska w przypadku nie podpisania ACTA. Jak widać można było odstąpić od podpisania? - oczywiście że można było! Teraz wycofywanie z umowy uważam to za bardziej bijące w powagę stanowiska premiera zachowanie, niźli byłoby to przed 26.01.12. Nie sądzę tym nie mniej by samo wycofanie było spowodowane troską o opinię społeczeństwa, lecz troską o poparcie dla rządu, które radykalnie spadło. Ktoś tu się chyba bał votum nieufności. Tak, czy inaczej abstrahując od powyższego nie uważam, by udało nam się na dłuższą metę uciec przed problemem ACTA. Dlaczego? Należy zadać sobie pytanie o podłoże całego problemu, o organizacje które forsują to porozumienie i o lobby które za tym stoi. Nie mydlmy sobie oczu, iż chodzi tu o artystów. Oni mają zyski ze sprzedaży płyt i utworów przez wytwórnie płytowe. To wytwórnie im płacą - ale płacą stawkę od ilości sprzedanych sztuk, tantiemów etc. A więc płacą stawkę od własnych przychodów. Stąd już krótka piłka do tego kto stoi za wytwórniami płytowymi w USA i kto jest w stanie utworzyć na tyle silne lobby by wymóc coś takiego jak ACTA na parlamencie USA, tak by USA jako kraj forsowało porozumienie dalej. Myślę, że sami jesteście w stanie odpowiedzieć sobie na to pytanie. Faktem jest jednak, że to lobby nigdy nie odpuszcza. ACTA2 w taki lub inny sposób będzie forsowane. Być może zrobimy to sami na zasadzie nowelizacji własnego ustawodawstwa - by bez zamieszania, "tylnymi drzwiami" założenia ACTA wprowadzić do naszego prawa. Są już pierwsze tego przesłanki - http://jakip.salon24.pl/393105,tusk-szykuje-nam-acta-2-tylko-kuchennymi-drzwiami . Cóż, zobaczymy co przyniesie czas. Pamiętajmy jednak, że:
